Vlucht en eerste dagen in Kathmandu

7 februari 2017 - Nationaal park Royal Chitwan, Nepal

Namaste!

We zijn er! Op 1 februari vlogen wij via Doha (Qatar), naar Kathmandu. De reis verliep soepeltjes. Vliegtuigen vlogen op tijd, overstap ruim gehaald, lekker gegeten en gedronken aan boord en de jongen van het hotel is daadwerkelijk gekomen om ons op te halen. De autorit naar het hotel was gedenkwaardig. Ik zal nooit meer het contrast tussen Nederland en hier vergeten. Ik was er gewoon even stil van. Marten daarentegen moest er om lachen, wat is het verkeer op deze plek vreemd geregeld. Ons ‘guesthouse’, zoals het hier heet, is Nirvana Peace. De mensen hier zijn vriendelijk en behulpzaam. Ze helpen je graag als je iets wilt ondernemen of als je vragen hebt.

De eerste dag (2 februari) hebben we de stad verkent. Enkel het rondlopen was al genoeg om even te wennen en de stad te leren kennen. Marten heeft gelijk bij een ‘straat’tentje gegeten. Mo mo. Het is gekruid vlees in een deegballetje dat gestoomd wordt klaargemaakt. Een soort Dim Sum. De pan staat op de straatrand om mensen te trekken. Voornamelijk eten hier de locals, toeristen kiezen vaak voor een restaurant zoals we dat in het Westen kennen. De Momo smaakt goed en is ook nog eens erg betaalbaar. 70 rupees om precies te zijn, omgerekend zo’n €0,70. We hebben dit nu steeds als lunch gegeten. Kathmandu blijkt een echte smog stad te zijn. Onwijs veel verkeer en mensen. Afval ligt op elke hoek van de straat, honden zoeken erin naar eten. De kleine straten zijn onverhard waardoor er veel stof opwaait als er auto’s, scooters of motoren langsrijden. Men leeft hier buiten, er zijn altijd veel mensen op de been. Ze brengen elkaar thee of koffie, maken een praatje, relaxen bij een winkeltje of eten een hapje bij een straattentje (zoals Marten en ik het nu noemen). Dat maakt de stad gezellig. Sommige winkeltjes hebben muziek aan staan en weer anderen zorgen dat het lekker naar wierook ruikt.

’s Avonds zijn we een hapje gaan eten met wat anderen die in het guesthouse verblijven. Voornamelijk, jawel, Nederlanders. Heel gezellig! De eigenaar van het guesthouse opent binnenkort een restaurant, wij mochten alvast een hapje komen eten. Dal Bat stond op het menu. Het is een typisch Nepalees recept. Het bestaat uit rijst, linzensoep(die je mengt met de rijs), lekker gekruide bloemkool, een beetje spinazie en in dit geval wat gekruide kip. O, en een lekker zoetig rood salsa achtig sausje. Dal Bat is hetgeen we waarschijnlijk dagelijks gaan eten op de weg naar Mount Everest Basecamp.

We sliepen vroeg die avond, tussen 9 en 10 uur lokale tijd. Maar dit hadden we wel nodig, de vlucht had ons flink vermoeid.

Op dag twee gingen wij een stukje verder. Na een figuurlijke drempel over te zijn gegaan, hebben we besloten om een scooter te huren. Voor ongeveer €6,50 voor een hele dag. Marten reed, ik zat ‘veilig’ achterop. Voor Westerse begrippen is het hier in het verkeer een chaos, een wirwar, een grote hoop ellende. Ten eerste moesten we links rijden, dat is al gek. Ten tweede toeter je hier voordat je iemand inhaalt, van baan (voor zover die werden aangehouden) verwisseld of je je scooter tussen twee auto’s heen propt. En wordt daarom ook volop getoeterd op de weg. Op de ‘high way’ rijden riksja’s, fietsers, brommers, scooters en auto’s door elkaar. De lokale busmaatschappij racet er ook nog doorheen. Zij rijden vaak erg snel en gevaarlijk. Als je rechtsaf de kruising af moet, moet je je er gewoon doorheen zien te werken. Vaak gingen we een afslag verder eraf, in de hoop dat het iets rustiger zou zijn. Maar op de een of anderen vreemde manier, werkt het hier gewoon. In de afgelopen 3 dagen hebben wij geen ongelukken meegemaakt of gehoord of gezien. Mensen vinden hun weg. Wij zijn die dag met de scooter naar Bhaktapur en de Monkey Tempel geweest. Twee mooie en vooral religieuze plekken. De Monkey Tempel lag aan de voet van een berg, deze zijn wij opgelopen via een pas met allemaal marktkraampjes erlangs. Op de top kwamen we bij een andere tempel. Wij werden verblijd met uitzicht over de stad, inclusief een zonsondergang achter de bergen van de Kathmandu vallei. Na een paar foto’s te hebben geschoten, zijn wij weer terug gegaan. De scooter terug gebracht, avond gegeten bij ‘Frens Kitchen’, biertje drinken en hop het bed in.

Dag drie was een rustige dag, waarop we wat zaken voor onze reis naar Chitwan konden voorbereiden. Lekker laat ontbijten, op het dakterras in het zonnetje zitten en even kort de stad in. Al met al een relaxte dag, die we afsloten met een heerlijke wrap met kip van ‘Chick ’n Falafel’.

Op dag vier reden wij vroeg uit Kathmandu weg in een toeristenbus. De public bus bleek om de haverklap te stoppen en heel oncomfortabel te zijn. Later blijkt dat elk vervoersmiddel op deze weg oncomfortabel is. De toeristenbus kwam redelijk op tijd, en nam ons met vijf andere toeristen en verder alleen maar Nepalezen mee naar Chitwan – Sauraha. Een korte samenvatting van deze rit is: bumby ride. Daarbij had ik een vrouw naast mij die een kind op schoot had, het was redelijk druk op de tweezitter kan ik je vertellen. En na een paar uur te hebben gereden, bleek de vrouw wagenziek te zijn. Gelukkig hadden wij nog een paar plastic zakjes, anders weet ik niet hoe dit rooskleurig af had kunnen lopen. Na acht uur constant op een hobbelige onverharde weg te hebben gereden kwamen we dan eindelijk op de plaats van bestemming aan. Wat een mooie plek! Heel veel rust, minder stof, meer regelmaat, en prachtige natuur. We zijn hier in onze nopjes!

Op deze plek gaan wij op safari en hopen daarna verder te reizen naar Pokhara. Een stad ten westen van Kathmandu.

Veel liefs vanuit Nepal,

Marten & Marloes

Foto’s

10 Reacties

  1. Wit:
    7 februari 2017
    Klinkt goed hoor! Nog geen last van dat exotisch eten? =) Enjoy.
  2. Betty:
    7 februari 2017
    Aloha! Wat een mooi verslag! Ik rook, hoorde, zag een proefde met jullie mee! veel plezier daar verder!
  3. Ruud Rouvoet:
    7 februari 2017
    Heel leuk wat van jullie te vernemen. Pas op met eten van de straat.
  4. Wanda:
    7 februari 2017
    Dat klinkt als een goed begin!
  5. Laura:
    8 februari 2017
    Oh Marten & Marloes ik krijg helemaal de 'reis' kriebels van jullie filmpje en verhaal, fantastisch! Ontzettend leuk dat jullie ons zo op de hoogte houden. ENJOY!!
  6. Gerard:
    9 februari 2017
    Ik weet niet precies wie de verhalen schrijft maar hierin ben ik mee op reis super !
    lekker thuis meegenieten!
  7. Ria Cremer:
    9 februari 2017
    Fantastisch foto's. Lg
  8. Celine:
    11 februari 2017
    Wat geweldig leuk om te lezen dat jullie het naar de zin hebben daar.
    Veel plezier xxx
  9. Celine:
    11 februari 2017
    Wat geweldig leuk om te lezen dat jullie het naar de zin hebben daar.
    Veel plezier xxx
  10. Ria Cremer:
    15 februari 2017
    Hallo Marloes en Marten,
    Erg leuk, dat wij op deze manier met jullie mee kunnen genieten. Lg